Dirk Verbeuren o pierwszym roku w Megadeth

Minął rok, odkąd perkusista Dirk Verbeuren rzucił grę w Soilwork na rzecz Megadeth. Do Dave’a Mustaine’a i spółki dołączył po rekomendacji Chrisa Adlera, perkusisty Lamb Of God, który wspomagał zespół w latach 2015-2016 przy nagrywaniu płyty „Dystopia” oraz w promujących ją koncertach.

Jak wyglądał pierwszy rok z Megadeth? Wywiadzie dla roppongirocks.com, muzyk spieszy z odpowiedzią:

Było sporo zabawy. To oczywiście nieoczekiwana zmiana, ale też niesamowite doświadczenie. Jak wielu ludzi, którzy siedzą w takiej muzyce, wychowałem się na Megadeth. A teraz bycie jego częścią – czasami ciągle wydaje mi się to niemożliwe. Czasami na scenie myślę sobie: „to się naprawdę dzieje!

Zapytany o to, czy próbuje kopiować poprzednich perkusistów Megadeth.

To wygląda tak: moim celem jest jak największe dopasowanie się do piosenek i tego też wymaga ode mnie zespół. Czasami sekcja po sekcji próbowałem wymyślić, jak mogę to zrobić, jak powinienem to zrobić, jak mogę to zrobić inaczej. W innych częściach szczerze i prosto trzymam się oryginału. Wiele motywów wypływa przy grze jednej osoby porównywanej do kolejnej. Ja gram w taki sposób, w jaki chcę grać. Nie mogę brzmieć jak.. Mój rytm w pewnym sensie brzmi podobnie do Nicka Menza. Dorastałem słuchając jego twórczości, więc prawdopodobnie miał w jakimś sensie na mnie wpływ. Reasumując, nie mogę brzmieć jak on. Tylko on może brzmieć jak on.

Nie wiadomo jeszcze, czy Dirk będzie włączony w proces pisania następcy albumu „Dystopia”. Sam zainteresowany przyznaje, że nie wie, jak się wszystko potoczy. Ja jednak mówi:

Jestem otwarty na wszystko. Zacząłem nagrywać swoje pomysły, takie wiesz, rzeczy na moim telefonie. Czekam na to, aż spędzę trochę czasu z chłopakami na pracy przy pomysłach. Oczywiście, większość z nich oczywiście się wokół Dave’a. Głównie to on pisze utwory. Zobaczymy, co się wydarzy. Na szczęście mam trochę czasu w przeciwieństwie do Chrisa [Adlera], który dołączył do zespołu i od razu nagrywał. Myślę, że to trudne. Masz swój tryb robienia czegoś, a tu nagle pojawia się zespół z całą swoją przeszłością. To szybka adaptacja, która może być ryzykowna. Prawdopodobnie spędzę ze dwa lata, jak nie więcej, grając z zespołem na żywo. To daj mi możliwość zauważenia różnych obszarów i stylów kapeli.