Utwór, jakim Linkin Park podzielił się ostatnio z fanami, nieco odświeżył pamięć o zespole, który od śmierci Chestera Benningtona przestał tworzyć. „Lost” to piosenka mająca pierwotnie pojawić się na płycie „Meteora”. Ostatecznie zespół opublikował ją dwa tygodnie temu po raz pierwszy, dając fanom szansę na usłyszenie zmarłego Benningtona w czymś świeżym i nigdy nie emitowanym.
W związku z tym zaczęły pojawiać się inne tematy, które dziś poruszane są z większą chęcią przez dziennikarzy przeprowadzających wywiady z reprezentantami grupy. Ostatnio Mike Shinoda zainicjował temat rzekomej nienawiści Chestera do jednego z ich największych hitów „In The End” z płyty „Hybrid Theory”.
Prawda stojąca za utworem „In The End”
Kto i kiedy dał życie plotce, jakoby Chester Bennington nienawidził „In The End” – nie wiadomo. Wiadomo jednak, że nie jest to do końca prawdą.
Napisałem ten utwór praktycznie w jedną noc. Linię melodyczną, trochę rapów, akordy do refrenu, wszystkie bity. Siedziałem wtedy w studio w Hollywood. Na zewnątrz byli sami ćpuni i prostytutki. Pozamykaliśmy się na klucz, bo nie chcieliśmy przykrych niespodzianek i nieproszonych gości. Kiedy finalnie puściłem to naszemu perkusiście, stwierdził, że to jest piosenka, na którą czekaliśmy. Że to hit. Był w szoku. Ja tego tak wtedy nie czułem. Byłem za młody.
Co zaś tyczy się plotek dotyczących faktu, że Chester nie znosił tej piosenki – to nie było tak. Chester lubił ciężkie granie i nie uważał, by to był najlepszy utwór na singiel promujący płytę. Nie wybrałby tej piosenki sam, gdyby miał być za to odpowiedzialny. Ale sama idea mu się podobała. Lubił tę piosenkę. Więc dementuję, jakoby jego podejście do niej było tak zawistne.
Ostatecznie utwór jednak stał się hitem i perkusista miał rację. A jakie podejście naprawdę miał do niej Chester? Cóż. „In the end it doesn’t even matter”.
Źródło: Wearethepit
Fot. Materiały promocyjne