Muzyczne katharsis? Burza emocji? To właśnie Against the Seasons! Pod tą nazwą kryje się projekt Damiana Kinowskiego. Jest mrocznie, melancholijnie i intrygująco!
Dźwięki z oceanu, czyli nowa płyta Against the Seasons
Twórczość Against the Seasons to ulotne chwile, emocje i głębokie refleksje, które zostały osadzone w doom metalowym brzmieniu, zanurzonym o poetyckie, muzyczne pejzaże. Autor uważa, że w muzyce nie ma miejsca na perfekcje – to pewne „wady” świadczą o autentyczności danego dzieła. Jednocześnie muzyk podkreśla, że unika współczesnego standardu brzmienia, gdzie większość piosenek nie różni się od siebie. Naturalne wady i niedoskonałości jeszcze bardziej podbijają klimat muzyki.
Pod nazwą projektu kryją się zarówno pory roku, jak i walkę o utrzymanie wszystkiego, aby się nie zatracić. Według twórcy – jeśli im ulegniemy, to zatracimy siebie, zapominając tym samym o kształtujących nas miejscach, ludziach, dźwiękach i chwilach.
Nazwa „Against the Seasons” symbolizuje paradoks – potrzebę wyrwania się z cyklicznej monotonii pór roku, rozbicia tych krępujących łańcuchów, a jednocześnie desperacką walkę o utrzymanie tego wszystkiego, kurczowe trzymanie się przeszłości, aby zachować tożsamość i wspomnienia, po to, by nie stracić samego siebie.
Skład zespołu:
- Damian Kinowski: Gitary, kompozytor, autor tekstów
- Michał Miluśki: Wokal, współautor tekstów
- Łukasz Tomczak: Perkusja i bas
Utwory na albumie niosą za sobą wachlarz różnorodnych dźwięków, a efektem jest interesujące „If The Ocean Could Sing”. Czy tytuł albumu może sugerować, że słyszane w nim dźwięki – niczym głębiny oceanu – niosą za sobą tajemnice? A może są niezbadane i pełne wzburzeń, fal, sztormów? Wsłuchajcie się w sześć utworów.
Co więcej, album jest wzbogacony o covery zespołów Agalloch („The Astral Dialogue”) oraz Woods Of Ypres („The Sun Was In My Eyes: Part One”). Nic dziwnego, że na krążku znalazł się utwór drugiej z wymienionych formacji – w końcu jeden z ich albumów nazywa się właśnie „Against the Seasons”!
O czym opowiada „If The Ocean Could Sing”?
Atmosferyczny doom metal i niedoskonałe dźwięki skłaniają słuchacza do refleksji nad złożonością istnienia. Pełne emocji metafory skłaniają do pochylenia się nad pytaniem – Gdyby ocean potrafił śpiewać, co by powiedział? Twórca zaprasza słuchacza na muzyczną podróż, przepełnioną różnymi emocjami, co przekłada się na zróżnicowane kompozycje. Utworem otwierającym jest „Exile”, określane jako „niszczycielska wściekłość”. Ostatnią pozycją na wydawnictwie jest 10-minutowa „Elegy Of The Stars”, która jest swoistą kulminacją wydawnictwa. Tym razem oceaniczny pejzaż zostaje zastąpiony przez niebo, a odbiorcom towarzyszy refleksja – dokąd pójdą gwiazdy, kiedy nieba już nie będzie…
Uważam, że ludzie są jak kamertony. Jeśli uderzysz we właściwą nutę, ich dusza rezonuje; słowa stają się zbędne do komunikacji. Aby przekuć prawdziwe uczucia w muzykę, ton musi być organiczny, odzwierciedlający wady i pęknięcia zarówno instrumentów, jak i ludzi. Te niedoskonałości sprawiają, że muzyka jest bardziej autentyczna. Dlatego unikam współczesnego standardu dźwięku, który sprawia, że większość piosenek jest nie do odróżnienia od siebie”.
PRZYDATNE LINKI:
Autor okładki: Aghy Purakusuma
Lista utworów:
1. Exile
2. The Astral Dialogue (Agalloch Cover)
3. Ode
4. Reflection On The Pond
5. The Sun Was In My Eyes: Part One (Woods of Ypres Cover)
6. Elegy Of The Stars
Artykuł powstał we współpracy z zespołem