W grudniu Einar Solberg poinformował fanów Leprous, że w przygotowaniu jest jego pierwszy album solowy. Po dwóch miesiącach widać już pierwsze wyniki tej pracy. W dodatku muzyk podzielił się datą premiery, tytułem oraz ilością utworów wraz z pełną gażą kolaborantów.
Już początkiem grudnia frontman Leprous zaznaczał, że zaprosił do współpracy szereg cenionych muzyków. Faktycznie, jeśli chodzi o światek metalu progresywnego i muzyki okołogatunkowej, goście na tej płycie robią wrażenie.
Pierwszy solowy singiel Einara Solberga
Oczywiście, ci goście robią wrażenie na mnie. Ale czy tak samo spojrzycie na to Wy, nieprzesiąknięci być może prog metalem i art rockiem jak ja – nie wiem. Prawdą jest, że muzycy współpracujący przy utworach nagranych wraz z Solbergiem nawet, jeśli nie grają w nośnych zespołach, to grają po prostu dobrą muzykę. No ale do rzeczy.
Premiera albumu zaplanowana jest na drugiego czerwca. Tytuł płyty będzie prosty, bo zostanie ona wydana pod nazwą „16”. Na wydawnictwie znajdzie się 11 utworów. Jeden z nich – „Grotto”, powstały we współpracy z Magnusem Børmarkiem, ujrzał światło dzienne wczoraj.
Goście na solowej płycie Einara Solberga
Zacznijmy od wyżej wspomnianego Magnusa, skoro to „Grotto” z nim nagrane zostało wybrane na miano pierwszego singla.
Znikoma ilość czytelników będzie znała Gåte, bo to nisza nad niszą. Ale za to jaką niesie jakość! Gåte to norweski alternatywny folkowy band z niesamowicie charyzmatyczną i uzdolnioną wokalistką na czele. Nie jest clue tego artykułu promować właśnie ich, więc linków do muzyki wrzucać nie będę. Ale szczerze odsyłam Was do ich twórczości, jeśli jesteście ciekawi i lubicie niecodzienne granie o mocno folkowym zacięciu.
Magnus Børmark w Gåte grał na gitarze i z tego znany jest najbardziej. Wcześniej, zanim dołączył do grupy, grywał w zespołach punkowych. Niestety Gåte rozwiązało się ponad dekadę temu i ich działalność sama w sobie nie trwała długo. Nie zdążyli wydać dużo, ale jest to naprawdę dobry materiał.
Pozostali kolaboranci to Keli Guðjónsson – perkusista Agent Fresco oraz Toti Gudnason – gitarzysta i pianista tego samego zespołu, z którym to Leprous promował „Malinę” na swoich koncertach w 2017 roku. Kolejno na płycie gości skrzypek Chris Baum grający w Bent Knee – amerykańskim zespole art rockowym oraz Ben Levin – gitarzysta, który opuścił szeregi tej grupy w zeszłym roku. Miałam sposobność usłyszeć i zobaczyć ich jako support Haken w 2019 roku i zrobili ogromne wrażenie. Dodatkowo na nagraniach usłyszeć można Raphaela Weinrotha-Browne’a – regularnego wiolonczelistę Leprous występującego z grupą na każdym koncercie.
Einar Solberg o solowym albumie
Jak zatem widzicie, choć może tego nie poprzecie, kolaboranci, jakich Einar zaprosił do nagrania swojej pierwszej solowej płyty, nie są z łapanki, a selekcja była przemyślana i trafna. Bo może i można odmówić tym zespołom rangi bardzo znanych i nośnych. Ale nie można im odmówić jakości, o której sami się przekonacie, jeśli dacie tej muzyce szansę.
Solberg, zapytany o znaczenie tytułu płyty, odpowiada:
16 to dla mnie liczba szczególna. W tym wieku w moim życiu zaczęły się dziać złe rzeczy, mocno wpływające na to, kim jestem dzisiaj. Między 16. a 19. rokiem życia dużo się wydarzyło. Wtedy to zgubiłem swoją dziecięcą naiwność i niewinność i uświadomiłem sobie, że życie to nie bajka. Ale ta płyta nie jest negatywna i smutna. Jest tam po trochu z każdej emocji.
„Grotto” – singiel promujący pierwszą płytę Solberga – jest utworem swoiście popowym. Zresztą, ucieczkę w ten właśnie gatunek ostatnimi czasy zarzucano Leprous, którym głównym kompozytorem i osobą decyzyjną jest właśnie Solberg. Nie jest to jednak utwór stricte popowy i prosty w kompozycji, jak większość dzisiejszych piosenek radiowych. Nie o taki pop tu chodzi. Oczywiście nie zabrakło na nim klawiszy i – co jest znakiem najbardziej rozpoznawczym na zasadzie to love or to hate w przypadku Einara – typowego zawodzenia wokalisty.
Najbliższa znana możliwość zobaczenia Solberga na żywo z jego solową twórczością nastąpi w Eindhoven w dniach 15-16. kwietnia w ramach Prognosis Festival oraz tydzień później na koncercie w Londynie.
Źródło: Inside Out Music