Wszystko zostało powiedziane – recenzja Uriah Heep “Living the Dream”
Zostali założeni w 1969 roku, wydali ponad 20 albumów, skład ich załogi niejednokrotnie był zmieniany, ale oni wciąż zachwycają nas swoim bezprecendensowym graniem. Uriah Heep,
RECENZJE
No tak średnio, bym powiedział… Slash – „Living the Dream” recenzja
Tytuł tej płyty chyba idealnie oddaje to, co obecnie przeżywa główny jej sprawca, czyli Slash. Koncertuje po całym świecie i wyprzedaje stadiony z Guns’n’Roses. Jak
Słaby ten nalot – recenzja Drive-By „2”
Rybnicki Drive-By zaprezentował kilka dni temu swój drugi album. Jako, że to mój pierwszy kontakt z zespołem, wypadało poszukać jakichś informacji na ich temat. Grupa
Prowokacyjna, obrazoburcza, wspaniała – recenzja „I Loved You At Your Darkest” Behemotha
Gdyby ktoś zapytał mnie, w jakim stylu nagrana jest najnowsza płyta Behemotha, czyli „I Loved You At Your Darkest”, nie umiałbym odpowiedzieć na to pytanie.
Budyń o smaku siarki – recenzja płyty „Zmartwychwstanie” Frontside
Szumne zapowiedzi Frontside o powrocie do prawdziwie ciężkiego i brudnego grania zostały spełnione. Ich najnowszy krążek – „Zmartwychwstanie” – faktycznie pełen jest wściekłości, metalowej furii
Szczera prawda – recenzja Down to the Heaven „[ level – 1 ]”
Debiutancki album grupy Down to the Heaven pt. „[ level – 1 ]” został opublikowany w marcu 2018r. Zanim przejdę do recenzji, obowiązek nakazuje w
Poprawne rzemiosło – recenzja Deicide “Overtures of Blasphemy”
Deicide po kilku słabych płytach powrócili w całkiem dobrym stylu z albumem “In the Minds of Evil”. W międzyczasie w szeregach zespołu doszło do zmian
Krótko, ale powoli – recenzja „House of Doom” zespołu Candlemass
Odkąd pamiętam szwedzkie zespoły uważałem za jedne z bardziej klimatycznych, takie które były w stanie wprowadzić nastrojowość podczas ich słuchania. Nie inaczej jest z Candlemass,
W pogoni za dziwną modą – recenzja Moonspell „Lisboa Under the Spell”
Od pewnego czasu modne jest granie w całości swoich płyt. Odnoszę wrażenie, że to wręcz w dobrym tonie, by przypomnieć na koncercie któreś ze swoich
Kiedyś to były czasy, teraz nie ma czasów… Recenzja „Rainier Fog” Alice in Chains
Wychowałem się w latach 90. Świadomie muzyką zacząłem interesować się w sumie niedługo po szczytowym okresie grungowej fali. Jestem przesiąknięty tamtym brzmieniem i do dziś
To już nie są żarty – recenzja Zeal and Ardor „Stranger Fruit”
Zeal and Ardor (w wolnym tłumaczeniu: żar i zapał) to pierwotnie jednoosobowy projekt Manuela Gagneux, powstały w wyniku internetowego żartu. Muzyk zapytał na forum, jakie