SPECJALNE

Mayhem – 16 rocznica wydania albumu „Chimera”

Mayhem Chimera
Koncert zespołu Faun

Czwarty, pełnoprawny album norweskich gigantów z Mayhem ujrzał światło dzienne dokładnie 16 lat temu – 29.03.2004. Było to jedno z ważniejszych wydawnictw zespołu po śmierci Euronymousa i ponownego utworzenia zespołu w 1994 roku.

Nowy skład zespołu obejmował pierwotnego współzałożyciela Mayhem – Jørna „Necrobutchera” Stubberuda, wieloletniego perkusistę Jana Axela Blomberga aka „Hellhammer”, nowego gitarzystę i głównego kompozytora Rune’a „Blasphemera” Eriksena, oraz pierwszego wokalistę zespołu: Svena Erika Kristiansena znanego jako „Maniac”.

„Chimera”, to ostatni album, na który usłuszymy Maniaca

Wokalista odszedł z zespołu po wydaniu płyty – jeszcze tego samego roku. Rezygnacja wokalisty była skutkiem jego problemów z alkoholem i agresywnego zachowania w stosunku do Blasphemera, na scenie, jak i poza nią.

Płytę z 2004 roku promowała duża trasa koncertowa z takimi przystankami jak kultowy koncert na Wacken Open Air w 2004 roku, na którym mieliśmy okazję zaobserwować zachowanie sceniczne Svena w pełnej krasie.

Występy z dużą ilością krwi, którą artysta często upuszczał sobie na występach, stały się swoistą wizytówką Kristiansena, która przylgnęła do niego na długie lata. Pod koniec 2004 roku miejsce Maniaca zajął węgierski muzyk Attila Csihar, znany z użyczenia głosu na legendarnym dziś albumie Mayhem „De Mysteriis Dom Sathanas”.

Utwory zawarte na „Chimerze” do dzisiaj grane są przez zespół na żywo – przykładowo „Dark Night of the Soul” czy „My Death”. Mimo, że album został wydany po śmierci Euronymousa, która dla wielu fanów oznaczała koniec historii Mayhem, sprzedał się bardzo dobrze i zdobył opinię ciekawego krążka. Jeśli z jakiegoś powodu nigdy nie mieliście okazji zetknąć się z tym dziełem, to dzisiejszy dzień jest najlepszym momentem na nadrobienie zaległości!

Podobne artykuły

Gdy będziesz cierpieć, wiedz, że Cię zdradziłem. 25-lecie „Antichrist Superstar” Marilyn Manson

Paweł Kurczonek

Co Tool ma wspólnego z Polską? Poznajcie inspiracje zespołu pracami Stanisława Szukalskiego

Wojciech Banasiak

10 lutego oficjalnie dniem Cliffa Burtona

Dominika Kudła

1 komentarz

Tomek 30 marca 2020 at 22:44

Zajebisty album. Ostatnio często do niego wracam.

Odpowiedz

Zostaw komentarz