Recenzja: Anthrax – Worship Music

Osiem lat oczekiwania, „trwało” dość długo (parafrazując tytuł ostatniego wydawnictwa Anthrax z Joey’em Belladonną). Przesuwanie daty wydania „Worship Music” mogło irytować fanów amerykańskiego zespołu. Zmiany wokalistów, trasa Wielkiej Czwórki, wyostrzanie apetytu, szumne zapowiedzi nadchodzącego dzieła i… jest! „Worship Music” niedawno miał swoją premierę i z pełnym przekonaniem muszę stwierdzić, że warto było tyle czekać!

Najnowszy album Anthrax rozpoczyna klimatyczne intro, zatytułowane „Worship”.

Tuż po nim zaczyna się opętańcza jazda bez trzymanki: „Earth On Hell” nie pozostawia najmniejszych złudzeń – Anthrax wrócił i rozdaje karty w kategorii thrash XXI wieku! Otwieracz albumu zbudowany jest ze wszystkich elementów, które charakteryzują udany pierwszy utwór. Agresywne riffy, szybka perkusja i czadowe zwolnienie w połowie numeru – wszystko to powoduje, że mamy ochotę na więcej i więcej.

Następne „The Devil You Know” oraz „Fight’em 'Til You Can’t” to najbardziej przebojowe wałki na płycie.

Z resztą, co ja wygaduję? Na dobrą sprawę cały album, przy swoim ciężarze i thrashowej mocy jest na swój sposób przebojowy. Posłuchajcie choćby refrenu do „I’m Alive”. Przychodzi Wam na myśl Iron Maiden? Słusznie! „A The Giant’? Prawdziwie oldschoolowy thrash a’la Anthraxz czasu „Among The Living”.

Na najnowszym krążku Wąglika, Scott Ian I spółka proponują również bardziej stonowane, niemal heavy metalowe kompozycje, jak rozbudowany, ponad sześciominutowy, „Judas Priest”. Chcecie potężnych, niekoniecznie szybkich walców z grubym basem i prostą perkusją? Polecam „The Constant”. Ciekawym patentem jest również wplecenie w album dwóch krótkich przerywników, zatytułowanych „Hymn 1” oraz „Hymn 2”.

Żeby nie było zbyt słodko – czas na obiektywną krytykę.

Gdy album zbliżał się ku końcowi, myślałem że nie znajdę ani jednego słabego punktu. Niestety, kończący album „Revolution Screams” trochę burzy rewelacyjną konwencję całości. Długi, monotonny numer który spokojnie można było pominąć. Na szczęścieAnthrax postanowił zrobić fanom niespodziankę. Około 11 minuty ostatniego utworu nowej płyty, kapela zamieściła ukryty cover zespołu Refused – „New Noise”, który swym czadem, zaciera złe wspomnienie o „Revolution Screams”. W ten sposób, według powszechnie znanej i maksymy – nie ważne jak się zaczyna, ważne jak się kończy – koniec albumu jest naprawdę zawodowy!

Rytmiczni Anthrax – Charlie Benante oraz Frank Bello odwalili na „Worship Music” kawał dobrej roboty.

Wspierający ich gitarą rytmiczną Scott Ian, również nie zawodzi, dodatkowo zdzierając od czasu do czasu gardło. Solówki Roba Caggiano – jak zwykle, bez najmniejszych zarzutów. Na koniec, wisienka na torcie: nieśmiertelny Joey Belladonna na dobre wrócił do załogi Anthrax i jest w niezwykle wysokiej formie wokalnej! Godzina świetnie wyprodukowanego materiału mija bardzo szybko, a wszystkie zmysły nakazują puścić „Worship Music” jeszcze raz… i kolejny i kolejny i tak, do… premiery nowego materiału. Anthrax wrócił na dobre, niszcząc stereotyp według którego Wąglik to najsłabsze ogniwo Wielkiej Czwórki. Jeszcze nie słyszeliście „Worship Music”? To na co czekacie?

Track lista: 

01. Worship
02. Earth On Hell
03. The Devil You Know
04. Fight’em 'Til You Can’t
05. I’m Alive
06. Hymn 1
07. In The End
08. The Giant
09. Hymn 2
10. Judas Priest
11. Crawl
12. The Constant
13. Revolution Screams
14. New Noise (Cover Refused – ukryty utwór)

Autor: Tomasz Kulig

Data publikacji: 2009